วาระสุดท้ายแห่งชีวิต จิตร ภูมิศักดิ์

5 พฤษภาคม 2509

วาระสุดท้ายของจิตร ภูมิศักดิ์

---

สหายปรีชาได้ห่อข้าวแล้วจ้ำพรวด ๆ ตามทางเก่าทะลุออกทุ่งนา เขาเร่งฝีเท้าตัดทุ่งมุ่งไปยังเถียงนาน้อย ไม่ทันที่เขาจะเดินไปถึงที่หมาย เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหวจากเบื้องหลัง สัญชาตญาณป้องกันตัวบอกให้เขาทิ้งตัวหลบกระสุนปืนฝ่ายตามล่าลงข้างล่างหัวคันนา ตีนโพนเถียงนาสหายปรีชารู้ตัวแล้ว กระสุนนัดหนึ่งเจาะเข้าที่โคนขาขวาเลือดไหลอาบ

ฝ่ายตามล่ายังสาดกระสุนเข้าใส่เป้าหมายอันโล่งโจ้งอย่างถี่ยิบ สหายปรีชารวบรวมกำลังยิงโต้ตอบไปสองสามนัด พิษบาดแผลทำให้เขาเจ็บปวดจนอ่อนล้า ก่อนลมหายใจสุดท้ายจะสิ้นไป เขากัดฟันโขยกเขยกผ่านเถียงนาเข้าป่าได้สำเร็จ

ฝ่ายตามล่ามองเห็นทหารป่าคนนั้นหนีเข้าดอนน้อยไปแล้ว จึงเคลื่อนตัวออกจากแนวยิงเดิมที่ชายป่า พวกเขาวิ่งกรูตัดทุ่งนาตามรอยเลือดเข้าไป เสียงปืนดังก้องดอนหัวนาอีกครั้งหนึ่ง แล้วมันก็เงียบลง ความสงบงันกลับคืนมา

สวรรค์กับวาริชได้ยินเสียงปืนครั้งแรกก็รู้ว่าสหายปรีชาถูกยิงแน่ วิถีกระสุนพุ่งเลยข้ามดอนน้อยที่หลบซ่อนอยู่ จนสวรรค์ต้องชวนวาริชถอยออกมาจากที่ซ่อนตัวไปก่อนที่สหายปรีชาจะพาร่างโชกเลือดมาล้มฟุบตรงนั้น..

แคน สาริกา I เรียบเรียง